Do wykonywania połączeń zgrzewanych konieczne jest posiadanie zgrzewarki, a więc urządzenia, które dostarcza wymaganej energii i zapewnia docisk mechaniczny.
Działanie zgrzewarki polega na przepuszczeniu przez elementy prądu o dużym natężeniu i niskim napięciu w taki sposób, aby podgrzać je w małym punkcie, stopić metal i zgrzać go.
Docisk realizowany jest więc za pomocą elektrod miedzianych w kształcie szpikulców, które stanowią też elektrody zasilające.
Zaletą zgrzewania są niskie koszty tej metody. Pozwalają ona bowiem łączyć bez używania topnika metale, które się trudno lutuje, np. aluminium. Połączenia zgrzewane są trwałe i odporne na narażenia mechaniczne. Zgrzewanie trwa bardzo krótko, a metale łączone są punktowo.
Metodę można wykorzystać do łączenia elementów, które nie mogą być podgrzewane nawet przez krótki czas, jak np.:
Do wykonywania połączeń zgrzewanych wykorzystuje się zgrzewarki oporowe, kondensatorowe lub ultradźwiękowe, które różnią się metodą podgrzewania metalu w miejscu połączenia. Wadą tej metody jest konieczność posiadania takiego urządzenia, które nierzadko jest duże, ciężkie i kosztowne, szczególnie jeśli łączeniu mają podlegać elementy o większych gabarytach.